captain incredible, Spiderman ve kırmızı turpun hikayesi

kadınlara ithaf ettiğin yazını tekrar okudum. bu sefer sindire sindire. sana kavuşasım geldi satır aralarında. 2 gün önce beraberdik oysa. ne iyi ettin de geldin. mütevazı evimin kapısını sana açmak benim için çok güzel. aramızdaki yarım kalmışlık hissini anlıyorum evet. ama hayatın doğrusal olmadığını sen de biliyorsun. yukarı doğru dallarımızın uzaması için budanmamız da gerekir, kısalmamız. insanın sevdiği insanlarla gökyüzüne uzama hissi çok güzel. bir de köklenmesi gerekir insanın. köklenme uzama gibi değil,  tek başına. kendi emek vererek bulmalı her insan toprağın altındaki su taneciklerini. senin su taneciklerin heykellerin olabilir. ya da su tanecikleri bir takım olaylar olsun, hisler olsun. sen bu suyu işleyip oksijen ve besin üreten bi çınar ağacı ol. ürettiklerinle kendini ve çevreni besle. o yüzden  her gün, saniye saniye, molekül molekül üret. hepsinin karşılığı var. derslerinle beslen, iyileştirici güce dönüşsün bilgiler. bilmiyorum. hayattaki en güçlü en gerçek şey dönüşüm belki de. kimya dersindeki tepkimeler gibi bir ok yardımıyla ürüne dönüşebilir her şey. zorluklar bile. ayrılıklar bile. birliktelikler zaten.