gözümü kapattığımda önüme gelen yüzleri düşünüyorum
çok fazla çok az
bunu bize sen öğretmedin
içi boş, kendinle dolduramadığın öğretilerinden öğrenmedik birbirimizi kollamayı
zor durumda kaldığımızda
karşılaştığımız ikiyüzlülerden korunurken öğrendik
birbirimize sarılıp
kulaklarımıza bizden başka kimsemiz yok diye fısıldadık
bu yüzden çok az yüz var gözümü kapattığımda
ama senin yüzün
senin yüzün üçbeş milyon parçaya bölünüyor gözümü kapattığımda
hani baş parmaklarınla gözlerine bastırırsın
karanlığın içinde birden hipnoz dalgaları belirir
beyaz, sonra mora doğru giden bi spektrum
girdaplı bi şekilde döner
onun gibi üçbeş milyon parça
güven vermek bi insana en önemli şeydir
dedin daha bugün dedin
sen bana artık güven vermiyorsun
artık senin yanında bana bi şey olmaz diyemiyorum
çünkü tam da senin yanında oluyor her şey
sen görmeden
senin dibinde bitiyor
zehirli ot
zehirli ok
her şeyin dibi
sürekli başa döner tekrar
