"anıtsayaçta bu kadar kadın ismi yeter yeter artık, yeter çıkalım zıvanadan."

Zıvanalı geçme tekniği nedir Aslı bilir misin?
Bak öğren bunu.
Çünkü bu şiir birbirine geçmiyor.
Acıyor, soğuyor, acıyor, soğuyor, acıyor, soğuyor.
Bitişmiyor. 
Birinin acısı öbürüne geçmiyor.
Bütün kadınlara bundan böyle başka türlü “ateşli” olmayı“şiddetle” öneriyorum Aslı
Çıkıp iki oda bir salondan
Ateşli silahlar elimizde, Uma’nın kılıcı belimizde,
Savunma ve dövüş sanatlarında ustalıklı.
anitsayac’ta bu kadar kadın ismi yeter,
Yeter artık, yeter çıkalım zıvanadan.

söyledin mi artık/oldu çünkü

düşünmem gereken fazla bir şey yok. düşünsem de olur düşünmesem de.............dzzztt...........................çok bir şey yapmak istemem. yapmam gereken ve yapmamam gereken şeyler var bu kadar basit he.
beni kendim gibi kırabilen olmadı bu zamana kadar bundan sonra da olmaz. o şaibeler. bu şarkı* çok kötü. asla dinlemem demiştim bunu aşerdim. iş aş hür.
çok az anımız vardı bu bile üzmüyor artık beni. farketmeden senle birlikte aldığımız halkayı takıyorum en çok. farkındayım sen de ezberledin o ilk baharı. ikinci gelişindeki baharı. üçüncüsü bahar bile değildi yine de geldin. sen konuştun gözümün içine bakarak o sefer utanmıyordun gözünü kaçırmıyordun. ellerinin kıvrımı benim ellerime "perfectly perfect" uygundu o sefer ama denemedik bile. güller kurudu elimdeyken daha yeni koparmıştım.

otobüste sarsıldım. kolumdan tuttun. bu yetmez ki. bu hiçbir şeyi açıklamaz ki.
semaver. sen anlarsın beni. (bu arada sen boa kızı more like boa yılanı, sen anlarsın beni dediğimde sana dememiştim, bu blogu okuyan herhangi herkese demiştim. sen üzerine alınıp mevlana yaptın kendini beni de şems yalandan ayıp olmasın diye. artık hiçbir şeyine saygım yok. sonsuza kadar kaybedildin. istenmedin.)
bu mu sana yeten gerçekten. basit edebiyat malzemeleri. ben onun edebiyatını da yaptım kaç kere. merak etme. sen yeni bulduğunu sandın bu edebiyatı. ben ezberlemiştim.

takıntılıyız ikimiz de. birbirimize ve en çok kendimize. zaten bir tarafından takılsa diğeri sallanır ve kopar ona takıntı denmez takılıvermiş                                                denir.
bazı insanlar çok basit yaşıyor. güven ve mutluluk, kıskanırım öyle olunca.

yapmam gerekenleri yapacağım sen de sadece izleyeceksin beni. bundan sonra yerin orda; o rahatsız plastik yazlık sandalyesinde. beyazsın ama tozlanmış gitmeyen çizilmiş bejler var üzerinde. ben çizdim onları ordan oraya taşırken seni.

*bu şarkıyı gerçekten hiç sevmiyorum. dilime dolanması için sesli bir şekilde bir kere de olsa söylemem lazımdı. hiç söylemedim ama dilime dolandı. 
senin gibi gitmek bilmiyor o da. 

HER, HANGİMİZ?

BİRAZ SAYGISI OLAN BİRAZ NEFRETLE YAKLAŞMAYAN HERKESE SONSUZ AÇIKBİR KAPIM VAR. KENDİNİZİ VE BENİ VE FİKİRLERİNİZİN YAŞAM BİÇİMİNİZİN TERS DÜŞTÜĞÜ HERKESİ YORMAYIN. HERKES MUTLU OLSUN YA TEK İSTEĞİM BU.
HERHANGİ FİKRİN RADİKAL BİR ŞEKİLDE SAVUNULMASI HEP AYNI SONLA BİTİYOR
KAVGA NEFRET GÜRÜLTÜ ÇATIŞMA ADAM ÖLDÜRME SUÇ İŞLEME CİNAYET İDAM HOLOKOST.
HER ŞEY AYNI SONDA

*başa döner tekrar*

gözümü kapattığımda önüme gelen yüzleri düşünüyorum

çok fazla çok az

bunu bize sen öğretmedin

içi boş, kendinle dolduramadığın öğretilerinden öğrenmedik birbirimizi kollamayı

zor durumda kaldığımızda

karşılaştığımız ikiyüzlülerden korunurken öğrendik

birbirimize sarılıp

kulaklarımıza bizden başka kimsemiz yok diye fısıldadık

bu yüzden çok az yüz var gözümü kapattığımda

ama senin yüzün

senin yüzün üçbeş milyon parçaya bölünüyor gözümü kapattığımda

hani baş parmaklarınla gözlerine bastırırsın

karanlığın içinde birden hipnoz dalgaları belirir

beyaz, sonra mora doğru giden bi spektrum

girdaplı bi şekilde döner

onun gibi üçbeş milyon parça 

güven vermek bi insana en önemli şeydir

dedin daha bugün dedin

sen bana artık güven vermiyorsun

artık senin yanında bana bi şey olmaz diyemiyorum

çünkü tam da senin yanında oluyor her şey

sen görmeden

senin dibinde bitiyor

zehirli ot

zehirli ok

her şeyin dibi

hiçbir şeyin şarkısı

sürekli başa döner tekrar