insan olmak çok garip bir gecede saçların dökülür bi gecede içinde bi canlı büyür

amerika ırak'ı bombaladığında daha küçüktüm taze ki hafızamda tüm onlar bir propoganda ya da olduğu gibi şeffafça,,,,,,,,

kuş sürüsü gördüğümüzde kuşların düğünü var derdi babam, inanırmış tüm çocuklar ben de inanırdım

amerikan askerleri ıraklı kadınlardan insan sandviçi yaptığında daha küçüktüm, silinmiyor o ekran aklımdan,,,,,,,,,,,,,,,,, sürekli oynuyor baştan sona

sonrasını hatırlamıyorum. çok savaş. freak show güzel olmalı. freak show olumlu bağlamlarda olmalı. 

televizyonlarda her yerdeydi bir sürü insan derisi, birbirine yerleşik, birbirine maruz bırakılmış,,,,,,,,,,,,,,,,, freak show bu muydu aslında?,,,,,,,,, yoksa?,,,,,,,,,,,,

hala korkuyorum muhtemelen her şeyden kesinlikle bazı şeylerden

gölge oyunu

 sanki artık görülecek bir şey kalmadı

görülecek her keyif görüldü

optik sinirler uyuştu 

alıştı

sürekli tatmin edilen haz verenin yitmesi gibi

vakit verilirse onarırlar kendini

ilk günkü gibi değil ama yeni bir doğuş yeniden yeni bir şeye doğuş gibi

 hiçbir doğuş ilk olana değil hep bi sonrakine 

oysa her ölüm aynı hiçsiz ve biçimsiz

hiçsiz değilim güzel hiçlerim var

hiç kafayı kırmadım desem yalan olur 

hiç bi anda büyülenmedim desem 

yine

yeniden doğuş için yeniden kaç kere ölmek gerekir 

ölümlerin sayısı vardır

sayı arttıkça ölüm de hiçleşir 

bir kaç uyku arasına sıkıştırılır acı

en çok uykudan uyanılan o ilk ana 

bazen hayatlar kesişir 

ruh kesişmesi

kesici şeyler geliyor aklıma

 jilet değil yokluk gibi soğuk şeyler

içimde taşıdığım bazı şeyler 

ruh taşınır oysa kesişmesi ışık gibi yansır

bir sonraki karanlığa ve sonraki ışığa kadar

yansıma budur aslında hiç bir ölüm doğumsuz değil

hiç bir ışık karanlıksız değil

birinin bişeyi olmak geliyor aklıma

en değil ama bir

şey

ne komik 

bi şey bu 

gölge oyunu

kukla yarışı 

dans saatleri ruhumun bu saatler

tuvalet aynasında

lafı dolandırdım amma

dans edip uyumalı

uyanmalı ışığa