saçlarında kış//son beyaz yağışlarım

son kez dokunabilseydim aralarda beyazlar olan saçlarına parmak uçlarımla bir şey değişmezdi inan, seninle o malum masada bir kez daha oturup konuşsaydık, yine gidecektik, beş gün sonra beş yıl sonra beş milyon yıl sonra. hiçbir şey durmaz, insanlar durmaz hele ben hiç durduramam kendimi aynı yerde sonsuzca. severim, giderim özlemini çekmekiçin. kevaşe hüznüm, radikal kararlarım, keşkelerle kurduğum can ciğer bağlarım. 

internet çağıyız ya hep ondan analarımız doğru söylemiş, bu kadar hızlı gelmese burnumun dibine, bu kadar da hızlı gitmezdi. ben seni beklemek isterdim uzun zamanlar boyunca, hasretini kavuşma gününü çektiğim ipe katık yapar her akşam 2 doz alırdım burnumdan böylece tütmezdi ucu, direği. müfredaatı anlatırsam septi nasi'si. atlatmadın, öyle istiyorsun. aklına geldim bu yüzden diyecektin bunları. 

son kez dokunsaydım senin tabirinle olgunluk belirtisi olan çocuk yaşlı saçlarına, yine gidecektim isteyerek istemeyerek. içimde tıkılı kalan şeydir eksik parçadır saçlarına dokunmak, sadece bu kadar inan artık bana.