belki de senin doğrun gerçekten doğru değil sadece sen bu yoldan gittiğin için eminsin bunun doğru olduğuna ve senin yolunda olmayanların yanlış yaptığına. hiçbir şey tam olarak doğru yorumlanamadığı için dinler, ideolojiler, akımlar bile öznelleşiyor. alt kültürlerin her biri bu yüce kavramları kendi işine geldiği gibi yorumlayıp servis ediyor ve sen ortada dogma gibi duran bir gerçek var sanıyorsun hangi alt kültüre ayak uydurursan oraya gidiyorsun ve tamamen onu benimsiyorsun. işte bu da en güzelinden bir körü körüne kabulleniş. böyle konuşuyorum karşısına nasıl geçilir bilmiyorum. insanlığın bi çoğunun muzdarip olduğunu biliyorum ben de kendimi az önce farkettim. gittiğin yol yol mu? şüphe duymak doğru mu? sonunda ne var? bireysellik mi asıl olan? too many questions ve benim bunları cevaplayacak ya da cevaplatacak gücüm yok şuan birtakım daha gereksiz ama günü/yılı kurtaran meselelerimden dolayı. canla başla okumak istiyorum bu okuma fikri her zaman içimi yiyor, otobüste kitap okuyan birini görsem kıskanıyorum fakat, bi türlü okumuyorum. uzun zamandır okumuyorum kaldı ki kendimi zamanında tanıştığım bir insana çok kitap okurum diye tanıtmış biri olarak, senden tekrar özür dilerim canım dostum.
columbine katliamını yıllar sonra tekrar araştırırken arenadaki bomba haberini duymam gibi hayat, tesadüflerle dolu. tekrar çekildi kanım. tekrar dolup taştım.
karışık, yine dünyayı kurtarma aşkıyla dolup taştım ama yaptığım hiçbir şey yok.
