mutantlığa gidilen yolda çekilen çile varyasyondur

ona atılabilecek kazıkların en büyüğünü attım ve bazen yanlışlıkla bununla övünüyorum ama o sonsuz aptal mütevazılığını koruyup o gün benden nefret ettiğini bile söyleyemeyecek kadar acizleşiyor. bu iyi insan olma çabası ne zaman bitecek merak ediyorum. bu iyi olmaktan da öte iğrenç bir korkaklıktır. yeter bi kere de içinden geleni söyle, söv dedim. utanmadan ben yazıyorum bunları, o hala iyi davranıyor. kusacağım şimdi. iyi olmak kendinden bütünüyle ödün verip kin tutmamaksa, bırak ya cehennem bizim için var.