25 Kasım 2015 Çarşamba

bir gün sözü geçen bi insan olursam dünyadaki bütün çingene, çingit, ş opar, romanları toplayıp dans edicem. birilerinden bu kadar itilmiş olup da dünyanın en mutlu insanları olmalarının hesabını sorucam. bizim her şeyimiz varken mutsuzuz, siz nasıl hayattan bu kadar zevk alıyorsunuz ulan diycem. ulan hepinizin alnından öpücem diycem ve kalkıp öpücem.

//dünyanin en iyi kurgusuna sahip kitabını 2011'de okumuşum hayatımın kitabıydı ve artık kitaplar tat vermiyor azizem satırlar misk kokmuyor bu laflar beni aşıyor her sabah otobüste senin durağında uyanıyorum biniyor mu diye bakıyorum bu laflar artık benden geçiyor. ben de bazı normal aktiviteleri  abartarak anlatmak istiyorum.

dedi ki bugün birisi o fotoğrafta çok güzeldin ve ekledi ulan dünyadaki en kibar insan benim. burda iltifat kimeydi sence bence kendine iltifat etmek için beni kullandı ve biz bunu yer miyiz tabi ki hayır benim gönlüm baya goalie birisinde. geçen 5 yaşlarında bi çocuğun elinde hokey sopası görünce 3 hafta sonra aklıma geldi dedim ki kesin o da böyle bir bebeşti. bu yaşlarda başlamak gerekiyormuş ya hani. biz o kavisi erken alınca (abi bu hangi şarkıda geçiyo cümle içinde kullanmak için yer arıyodum) bi daha ne spor ne sanat yaptım. yarabbi ne zaman her tarafımdan sanat akacak NE ZAMAN

birine sende laborant ya da eczacı tipi var deyince bozuluyo neden ki abi onlar da iyi 15 bin filan

botanik okuyup instagram fenosu mu olsam. lila saç ve kalın topuklular arasında yeşil bitkilerle foto çekip prim yapardım. aslında tam ekine göre dur bunu söyliim ona. zaten asla üniform giymez ve her gün makyaj ve topukluyla gidiceği bir meslek istiyor ahanDA