balık pişirmeyi severim. çok güzel balık pişiriyorum.
çok güzel.

sigara içmeyen insanları çok seviyorum. sağlıkları umrumda olduğu için falan değil.

pazartesi sabahı otobüste bayıldım. açlıktan ve terlemekten. terlemek hep olan bi şey über terliyorum vücüdumda olması gereken mineral ve vitaminlerin eksikliğinden dolayı bi de ensem açık olduçin şıpırrrrrşıpırrrr terliyordum ki o sabaha kadar hiç de üstünde durmadık utanmam ve artık pertimin çıkması dışında ama bayıldığımda anladım ki canım yurdum insanı hala yardımsever bu bokun içinden çıkmak için hala bir umut var. ayıldığımda ağzımda iki tane olips şeker vardı oturuyordum ve bütün otobüs başıma toplanmıştı too much duyar ama hoşuma gitti bi amca arkadan terimi silerken bi hanımabla kolonya koklatıp durdu hatta üstüme döktü ferahlıyım filan. neden kötü oldun ya filan dedim sabah bi şey yemedim. abi yok böyle bi şey ya bi kadın aldığı ekmekten parça kopardı verdi birisi suyunu verdi gözüm doldu ağlıcaktım lan hayatımda ilk defa tanımadığım insandan ilgi görünce baya farklı geldi. zaten şunun şurasında her gün bayılmıyoruz ya canım. hep de merak ediyodum artık arada bayılırım (şaka lan bayılana kadar neler yaşadım biliyon mu)